Depresja sezonowa czy chandra ?

Kto z nas nie zna tego ‚wspaniałego” uczucia gdzie, nic mu się nie chce, sadzimy, że nikt nas nie lubi, wierzymy, że cały świat jest przeciwko nam, gdzie słodycze, których w sezonie letnim nie lubimy jeść w nadmiarze, jesienią i zimą okazują się najpyszniejsze na świecie i pochłaniamy je coraz to więcej i więcej nie zważając na to , że ubrania zaczynają się w przedziwny sposób „filcować” .

Jeśli , któryś z opisów pasuje do Ciebie, to znak, że jesień jest już w pełni, a zima za pasem.

Sezonowe zaburzenia afektywne albo inaczej depresja sezonowa pojawia się głównie późną jesienią (październik, listopad), a kończy z początkiem wiosny (marzec, kwiecień).

Powstawanie tego typu zaburzenia wiąże się z ograniczoną ilością światła słonecznego w okresie jesienno-zimowym i spadkiem temperatury.

Przez obniżenie nastroju można rozumieć pogorszenie się samopoczucia psychicznego oraz nasilenie takich emocji, jak smutek, niepokój czy przygnębienie.

Osoby cierpiące na zaburzenia depresyjne (nie mylić z depresją) mają problem z codzienną aktywnością, często izolują się od znajomych i przyjaciół .

Czują potężne lęki, które zaburzają ich codzienne działanie.

Wielokrotnie maja też spowolnione procesy poznawcze np.: występują trudności w zapamiętywaniu i przypominaniu sobie informacji, trudności w utrzymaniu koncentracji i uwagi, a samo myślenie wręcz „boli”.

Ponieważ zostaje zaburzony rytm dobowy, śpią nadmiernie dużo, albo mają problemy z zasypianiem i wypoczynkiem. W czasie snu nie wypoczywają, nie regenerują się, stąd budzą się tak samo zmęczeni jak przed tym kiedy położyli się spać, narzekają też na wieczne zmęczenie.

Mogą pojawiać się również objawy somatyczne takie jak dobrze znane bóle głowy czy mięśniowe, zmniejszenie lub zwiększenie apetytu, wysychanie błon śluzowych, problemy z codziennym trawieniem itd, itd.

Depresja sezonowa bardzo często wywołuje: poczucie beznadziejności, brak energii, drażliwość, zobojętnienie, utratę zainteresowań, brak ochoty na seks, nasila też napięcie przedmiesiączkowe.

Jednym z objawów depresji zimowej, które wiosną doprowadzają do tzw. „rwania włosów z głowy” należy wzmożony apetyt, szczególnie na węglowodany (min. słodycze) , gdyż zjadanie ich wywołuje zwiększone wydzielanie serotoniny w mózgu ( hormon szczęścia), a wyższy jej poziom poprawia w zdecydowany sposób nastrój. Niestety skutkują też przyrostem masy ciała, co nie wszystkim nam sprawia przyjemność.

Jak nie dać się złapać w kleszcze depresji sezonowej? Jak skutecznie z nią walczyć ?

Jednym ze sprawdzonych sposobów jest FOTOTERAPIA, DIETA bogata w magnez. Vit. B, i RUCH , wystarczy zwykły spacer, a połączony jeszcze ze spotkaniem rodzinnym czy towarzyskim może w zdecydowany sposób poprawić nastrój.

Jeśli dieta, ruch, fototerapia, nie pomaga, zmęczenie i zły nastrój nie pozwala normalnie żyć, konieczna jest wizyta u lekarza, to on zdecyduje jakie powinny być podjęte działania, i zaproponuje najlepsze w danym przypadku bezpieczne leczenie, aby dotrwać do wiosny, a nasz stan psychiczny nie spowodował nie odwracalnych zmian.

Jeśli chcieli byście podzielić się swoimi doświadczeniami czy tez przemyśleniami dotyczącymi skutecznego przeciwdziałania depresji jesienno-zimowej, zapraszamy na FORUM, gdzie będziecie mogli w bezpiecznej przestrzeni podyskutować o tym i o wszystkim innym czym chcieli byście się wspólnie zająć.

Przypominamy tez, że w każdy czwartek w godzinach od 19.00-21.00 czeka na CZACIE specjalista, który odpowiada i doradza.

Pomimo szarugi jesiennej pozdrawiamy wszystkich SŁONECZNIE