UWAGA – czyli deprywacja motywacyjna

Dziś jak w każdy poniedziałek, powinien znaleźć się artykuł na następna literę alfabetu litera -U- winna zapoczątkowywać nasze rozważania, ale jak to w życiu bywa i mnie dopadło „zmęczenie wiosenne” czyli „łupanie w krzyżu”, pan fizjoterapeuta, który dokonał rewolucji w moim „krzyżu”  czyli ustawił go tak jak ustawiony być powinien, zalecił również leżenie w łóżku.

Perspektywa błogiego lenistwa wydawała mi się nad wyraz kusząca przez pierwsze 2 godziny leżenia, po trzeciej godzinie i przejrzeniu „fantastycznych”  filmów jakie serwują kanały telewizyjne (komercyjne też) nie mogąc czytać, – bo spróbujcie czytać w pozycji leżenia na wznak bez czegokolwiek pod głową- wykombinowałam, że może na laptopie coś napiszę na dziś.

Niestety też i ten „wyczyn” był raczej karkołomny, poddałam się i skorzystałam z tego co piszą inni.

Wybrałam taki jak poniżej prezentowany temat, bo i mnie samej potrzeba było w tym dniu odrobiny współczucia, poużalania się nad sobą, jednym słowem ciepła i uwagi ze strony najbliższych.

„Deprywacja Emocjonalna jest schematem, który leczymy chyba najczęściej, choć osoby zgłaszające się po pomoc zazwyczaj nie zdają sobie z niego sprawy.”

„ Zgłaszając się na terapię, często czują się oni samotni, zgorzkniali i przygnębieni, zwykle jednak nie wiedzą dlaczego tak jest; albo wskazują na niejasne objawy, które później okazują się powiązane ze schematem.

Osoby takie nie oczekują, że zaznają od innych ludzi- łącznie z terapeutą – troski, zrozumienia, bezpieczeństwa. Doświadczają deprywacji emocjonalnej i czują, że nie otrzymują od innych wystarczająco ciepła i uwagi, albo że nie mogą wyrazić swoich najgłębszych uczuć.

Cierpią z powodu poczucia niezrozumienia i samotności. Mogą się czuć okradzeni z miłości, niewidzialni lub wewnętrznie puści.

Istnieją trzy rodzaje deprywacji:

・ pozbawienie opieki, kiedy osoba czuje, że nie ma nikogo kto mógłby go przytulić potrafiła mu uwagę i przez dotyk okazać uczucia,dać poczucie bezpieczeństwa

・ Pozbawienie empatii, kiedy osoba czuje, że nie ma nikogo, kto by go naprawdę słuchał czy próbował zrozumieć i pozbawienie ochrony, kiedy osoba czuje, że nikt go nie chroni, ani nie prowadzi (mimo, że sam stara się chronić innych i ich prowadzić.

・ Typowe zachowania takich osób to nie proszenie bliskich o zaspokajanie ich potrzeb emocjonalnych, nie wyrażanie potrzeby bycia kochanym czy potrzeby pocieszenia, udawanie że jest się silniejszym niż w rzeczywistości, skupianie się na innych uważne słuchanie innych nie mieć wiele na własny temat. Ponieważ nie wierzą, że otrzymają wsparcie emocjonalne od innych, nie proszą o nie, a w efekcie zwykle go nie dostają. „

・ J.E. Young, terapia schemat

Deprywacja Emocjonalna czyli neurotyczna potrzeba miłości

http://mamzdrowie.pl/neurotyczna-potrzeba-milosci/

Lidia Jaroch